Krewetka północna

Opis gatunku
Krewetki północne (nazywane norweskimi lub grenlandzkimi) są skorupiakami, które żyją w północnych częściach Atlantyku w wodzie o temperaturze pomiędzy 2 a 14° C i głębokości od 20 do nawet ponad 1300 metrów. Żywią się głównie planktonem i krylem. Osiągają do 12 cm długości. Krewetki rodzą się samcami, a po 1-2 latach stają się samicami. Z przemysłowego punktu widzenia jest to jeden z najważniejszych gatunków krewetek atlantyckich. Ich skorupy są bardzo cienkie w porównaniu do innych krewetek co znacząco utrudnia transport w nienaruszonym stanie.
Głównymi łowiskami są wody Islandii i Norwegii.

Stan zasobów
Zasoby krewetek w zimnych wodach Islandii, Wschodniej Grenlandii i północnozachodniej części Atlantyku zmniejszyły się i nie dają oznak odbudowy z powodu presji połowowej i presji drapieżników. Zasoby w Skagerrak, Rynnie Norweskiej (na północy), w północnowschodnich wodach Arktyki i w Morzu Norweskim, jak również północnowschodniej części Pacyfiku oraz u wybrzeży Kanady są w dobrej kondycji. Limity połowowe w tych regionach są zgodne z doradztwem naukowym. Zasoby nie są przełowione dzięki zamykaniu łowisk po wyczerpaniu kwot połowowych. Brakuje informacji na temat stanu zagrożenia w Czerwonej Księdze IUCN.

Wpływ połowów na środowisko
Połowy krewetki północnej przy użyciu trałowania dennego mają negatywny wpływ na gatunki przydenne, takie jak żyjące w zimnych wodach koralowce, młodociane dorsze czy niektóre gatunki rekinów. Mają też zdecydowanie negatywny wpływ na samo dno morskie.

Zarządzanie
Połowy krewetek północnych są zarządzane przy pomocy limitów połowowych i ograniczenia nakładu połowowego. Choć system zarządzania jest w dużym stopniu wystarczająco kompleksowy i innowacyjny, nie doprowadził jeszcze do odbudowy zasobów. Przyłowy wrażliwych i chronionych gatunków również pozostają nierozwiązanym problemem. W wodach Islandii i zachodniej Arktyki obowiązuje zakaz odrzutów.