Halibut niebieski/czarny

Opis gatunku
Jest to gatunek dużej, drapieżnej ryby, należącej do rodziny flądrowatych. Żywi się głównie krewetkami, kałamarnicami oraz innymi rybami. Może dorastać nawet do 130 cm (średnio 80-100 cm) i ważyć do 45 kg (średnio 11-25 kg). Halibuty występują wyłącznie w zimnych wodach wokół bieguna północnego, gdzie przebywają na dużych głębokościach (zazwyczaj od ok. 200 do 2000 m.). Najliczniej w północnej części Morza Japońskiego, w Morzu Ochockim, Beringa i w Zatoce Alaska. Lewe oko halibuta znajduje się na szczycie czaszki, w przeciwieństwie do innych płastug, u których oba oczy przesunięte są na daną stronę ciała, dzięki czemu ryba ma znacznie szersze pole widzenia.

Stan zasobów
Brakuje danych naukowych aby oszacować stan stad halibuta w północno-wschodniej Arktyce (Morze Barentsa, Morze Norweskie). Rekrutacja (osobniki młodociane z nowego pokolenia) jest na niskim poziomie od 2013 roku i z tego powodu, przy utrzymaniu aktualnej presji połowowej biomasa stada będzie spadać. Historycznie zarówno kwoty jak i faktyczne połowy przewyższają doradztwo naukowe. Halibut z obszarów Islandii, Wysp Owczych, na zachód od Szkocji, na północ od Azorów, na wschód od Grenlandii jest w dobrej kondycji, jednak jej połowy są prowadzone na zbyt wysokim poziomie, a biomasa od dziesięciu lat jest na stabilnym poziomie.

Wpływ połowów na środowisko
Stosowane przy połowach halibuta trałowanie to nieselektywna metoda połowowa, skutkująca wysokimi przyłowami, w tym narażonych i chronionych gatunków przydennych oraz gatunków wód otwartych.

Zarządzanie
Połowy w obszarach wyłącznej strefy ekonomicznej Grenlandii regulowane są przy pomocy umów partnerskich w sprawie połowów pomiędzy Unią Europejską a Rządem Danii i Rządem Lokalnym Grenlandii. Połowy zarządzane są przy pomocy ustalonych w umowie limitów.