Krab kieszeniec

Opis gatunku
Krab kieszeniec występuje we wschodnim Atlantyku, od północnych wybrzeży Maroka aż do Wysp Brytyjskich i Norwegii. Jest to gatunek występujący na piaszczystych, żwirowych i kamienistych dnach na głębokości ok. 6 do 40 metrów. Prowadzi nocny tryb życia. Ma ubarwienie brązowo-czerwone i wielkie, ważące nawet do 3 kg kleszcze, z charakterystycznymi czarnymi końcówkami. Krab ten jest głównie mięsożerny. Żywi się różnymi rodzajami skorupiaków, ryb, mięczaków, szkarłupni i padliną.

Stan zasobów
Stan zasobów oraz dostępność danych różnią się znacznie w poszczególnych obszarach połowowych. W wodach francuskich, w Morzu Celtyckim i Irlandzkim, w Kanale Angielskim wielkości stad i wyładunków są stabilne. W środkowej części Morza Północnego, w wodach norweskich i szkockich, brak wystarczających danych powoduje, że nieznana jest liczebność stad lub też dane w tym zakresie są niepotwierdzone. W Norwegii przyjmuje się, że stan zasobów kraba jest stabilny, a nawet wykazuje tendencję wzrostową, choć struktura populacji i liczebność nie są znane. W Morzu Śródziemnym zasoby kraba są eksploatowane na maksymalnym poziomie. Brak jest jednak informacji na temat liczebności stad. Brakuje również informacji na temat stanu zagrożenia w Czerwonej Księdze IUCN.

Wpływ połowów na środowisko
Połowy włokami dennymi, stosowanymi obecnie jedynie w Morzu Śródziemnym, charakteryzują się wysokimi odrzutami i mogą mieć silny wpływ na różne gatunki, także na te wrażliwe oraz gatunki przydenne formujące siedliska.
Połowy z zastosowaniem więcierzy mają niewielki wpływ na cały ekosystem. Narzędzia pułapkowe można zaliczyć do selektywnych metod połowu. Połowy kraba tymi metodami nie wywołują znacznych szkód w przypadku zagrożonych, wrażliwych i chronionych gatunków.

Zarządzanie
Zarządzanie połowami kraba kieszeńca nie jest bardzo restrykcyjne. Krab ten nie jest objęty całkowitym dopuszczalnym połowem (TAC), stosowanym w rybołówstwie unijnym. Należy poprawić monitoring i system pozyskiwania danych.