Kalmar

Opis gatunku
Kalmary to mięczaki należące do gromady głowonogów, zamieszkujące otwarte wody oceanów i mórz na głębokościach od 0 do 500 m. Występują w Atlantyku jak i Morzu Śródziemnym, a także u wybrzeży południowej Afryki. Preferują wody strefy tropikalnej. Kalmary pływają bardzo szybko i sprawnie oraz mają najlepiej rozwinięty system nerwowy wśród bezkręgowców, co czyni je bardzo sprawnymi łowcami. W razie ataku drapieżnika, wypuszczają plamę atramentu, która pozwala im uciec. Osiągają długość do ok. 54 cm.

Stan zasobów
Określenie stanu populacji kalmara pospolitego czy wielkości jego połowów jest trudne. Dostępne dane zawierają zazwyczaj zagregowane wielkości połowów wielu gatunków kalmarów jednocześnie. Dodatkowym utrudnieniem jest fakt, że większość połowów jest następstwem przyłowu przy chwytaniu innych gatunków. Włoki denne i pelagiczne stanowią znakomitą większość narzędzi wykorzystywanych do połowów kalmarów. W niektórych rejonach nawet do 99% wyładunków kalmarów pochodzi z włoków dennych.

Wpływ połowów na środowisko
Stosowane przy połowach kalmara trałowanie to nieselektywna metoda połowowa, skutkująca wysokimi przyłowami, w tym narażonych i chronionych gatunków przydennych oraz gatunków wód otwartych. Natomiast stosowane wędy są narzędziami selektywnymi, powodującymi niewielkie przypadkowe połowy i o niewielkim wpływie na środowisko.

Zarządzanie
W Morzu Adriatyckim zabronione są połowy i sprzedaż jakichkolwiek gatunków wodnych mniejszych niż minimalny rozmiar regulacyjny, w wypadku kalmarów jest to 25 cm.