Łosoś pacyficzny

Oncorhynchus keta, O. kisutch, O. tshawytscha, O. nerka, O. gorbuscha

    • FAO 67: Kanada
      okrężnice
    • FAO 04: Japonia
      hodowle (klatki)
    • FAO 67: Kanada
      sieci stawne skrzelowe

      Wróć do listy

    Opis gatunku
    Łosoś pacyficzny to zbiorcza nazwa dla kilku gatunków ryb z rodziny łososiowatych, żyjących w zlewisku Oceanu Spokojnego i Oceanu Arktycznego. Łososie są rybami wędrownymi, które spędzają większość życia w morzu, wracając do rzek na tarło. Płynąc w górę rzeki na tarło pokonują wiele przeszkód, takich jak niskie kaskady i jazy. Łososie pacyficzne tworzą największe zasoby łososi na świecie. Wracając na tarło ryby te przechodzą szereg zmian fizjologicznych. Na przykład łuski i skóra niektórych z nich zmieniają barwę ze srebrzystej na intensywnie czerwoną. Samce wszystkich gatunków łososi pacyficznych wykształcają bardzo charakterystyczną, zagiętą, haczykowatą żuchwę, niektóre wykształcają dodatkowo garby na grzbiecie.

    Stan zasobów
    W całym północno-zachodnim Pacyfiku wiele stad dzikich łososi wykazuje trend spadkowy lub całkowite załamanie. W Stanach Zjednoczonych podejmuje się wiele wysiłków celem odtworzenia niektórych populacji dzikiego łososia ale bez znacznych sukcesów.
    Brakuje informacji na temat stanu zagrożenia w Czerwonej Księdze IUCN.

    Wpływ połowów na środowisko
    Rybołówstwo w wodach Alaski stosuje dość selektywne okrężnice, sieci skrzelowe i metodę trollingu. Sieci skrzelowe powodują przyłowy i odrzuty innych gatunków ryb. Podczas trollingu poławiane są inne ryby denne, które są następnie sprzedawane. Pułapki są głównym narzędziem stosowanym w połowach łososia przez rybołówstwo rosyjskie w wodach północnozachodniej części Pacyfiku. Ten typ rybołówstwa wyróżnia się selektywnością. Zdarzają się jednak przyłowy zagrożonej głowacicy syberyjskiej. Nielegalne połowy oraz fałszywe deklaracje połowowe stanowią problem w rybołówstwie rosyjskim.

    Zarządzanie
    Zarządzanie w rybołówstwie amerykańskim w wodach Alaski (północno-wschodniej części Pacyfiku) jest kompleksowe i skuteczne. W Kanadzie system zarządzania jest skuteczny, dzięki zastosowaniu cięć. W wodach północno zachodniej części Pacyfiku, system zarządzania stosowany w rosyjskim rybołówstwie używającym narzędzia pułapkowe jest częściowo skuteczny, natomiast brak jest skutecznego systemu zarządzania połowami przy użyciu sieci skrzelowych i pławnic.