Sardynka europejska
Sardina pilchardus
- FAO 34: Maroko, Mauretaniawłoki pelagiczne, tradycyjne okrężnice
- FAO 27: Zatoka Biskajskaokrężnice
- FAO 37: Morze Śródziemne, FAO 27: wody Portugaliiokrężnice
- Morze Śródziemne (FAO 37)
Opis gatunku
Sardynka europejska to niewielka, dorastająca do ok. 20-25 cm ryba występująca w wodach morskich, słodkich i wodach słonawych na głębokościach od 10 do 100 m. Tworzy liczne ławice, w których żeruje na małych skorupiakach. Sardynka europejska występuje w Północnowschodnim Atlantyku, od wybrzeży Islandii do Senegalu. Powszechnie występuje też w zachodniej części Morza Śródziemnego, w Adriatyku, w Morzu Marmara i Morzu Czarnym. Sardynki nie posiadają linii bocznej, narządu czuciowego charakterystycznego dla ryb.
Stan zasobów
Sardynka europejska jest jednym z najliczniejszych i najważniejszych handlowo gatunków poławianych w Morzu Śródziemnym. Stado sardynki eksploatowane w północnej części Adriatyku (głównie Chorwacja i Włochy), jak również europejskie stada południowego Atlantyku są obecnie zagrożone przełowieniem. Roczne globalne połowy przekraczają 1,2 miliona ton.
Wpływ połowów na środowisko
Występuje wiele interakcji z zagrożonymi gatunkami, takimi jak mustel i koleń. Podczas połowu sardynki zdarzają się też przypadkowe przyłowy delfinów i żółwi. Skala odrzutów jest na średnim poziomie. W wodach europejskich wdrożono zakaz odrzutów przy połowach małych ryb pelagicznych, ale nie jest znana jego skuteczność. Istnieje coraz więcej dowodów na to, że w Morzu Śródziemnym występują poważne zmiany w ekosystemie, spowodowane (przynajmniej częściowo) przez rybołówstwo. Małe ryby pelagiczne są kluczowymi gatunkami w sieci troficznej, więc rybołówstwo może powodować znaczące skutki dla całego ekosystemu morskiego.
Zarządzanie
Jak większość małych, krótko żyjących gatunków pelagicznych wielkość stad sardynki uzależniona jest od sukcesu rozrodczego i stabilnej rekrutacji. Te czynniki podlegają dużym zmianom w zależności od warunków środowiskowych co czyni sardynkę wrażliwą na okresowe zmiany warunków. System zarządzania można ocenić jako częściowo skuteczny. Problemem są regionalnie występujące różnice pomiędzy krajami śródziemnomorskimi w zakresie zarządzania rybołówstwem i kwotami połowowymi.