Szprot

Sprattus sprattus

    • FAO 27: Morze Bałtyckie
      włoki pelagiczne

      Wróć do listy

    Opis gatunku
    Szprot występuje w północno-wschodniej części Atlantyku, w Morzu Śródziemnym, Adriatyku, Morzu Bałtyckim i Morzu Czarnym. Jest morską rybą pelagiczną, tworzącą ławice niedaleko brzegu, czasami wchodzącą także w ujścia rzek (szczególnie osobniki młodociane). Może osiągnąć długość do 16 cm i żyje do 6 lat. Żywi się m.in. skorupiakami planktonowymi.

    Stan zasobów
    Szprot jest często łowiony w mieszanym rybołówstwie pelagicznym razem ze śledziem. Gatunek ten jest również poławiany na paszę, w tym na mączkę rybną, co generuje wysoką presję połowową. Stado w Morzu Bałtyckim znajduje się jeszcze w dobrej kondycji, jednak poławiane jest na zbyt wysokim poziomie, Liczebność stada wzdłuż wybrzeża irlandzkiego i szkockiego nie jest znana.

    Wpływ połowów na środowisko
    Głównym narzędziem do połowu szprota jest włok pelagiczny, który charakteryzuje się małymi przyłowami i nie oddziałuje bezpośrednio na dno morskie i organizmy z nim związane. Ponieważ szprot wchodzi w interakcje z innymi gatunkami m.in. stanowiąc bazę pokarmową dla wielu gatunków zwierząt morskich, połowy tych ryb mogą mieć pośrednio wpływ na te elementy ekosystemu.

    Zarządzanie
    Stado szprota w Morzu Bałtyckim podlega zarządzaniu w ramach Wspólnej Polityki Rybołówstwa i corocznie są dla niego ustanawiane unijne limity połowowe. Ponadto bałtyckie stado szprota zarządzane jest poprzez Wieloletni plan zarządzania dla stad ryb dorsza, śledzia i szprota w Morzu Bałtyckim z 2016 roku.