Tuńczyk błękitnopłetwy
Thunnus thynnus
- FAO 37: Morze Śródziemnewędy ręczne, pułapki, okrężnice
- FAO 21, 31: Atlantykwędy ręczne, wędy i liny
- Wszystkie obszary jeśli do połowów wykorzystano:sznury haczykowe
- FAO 27, 34: Atlantyk
Opis gatunku
Tuńczyk błękitnopłetwy (Thunnus thynnus) jest cennym gospodarczo gatunkiem poławianym od starożytności. Może osiągać długość 4,5 metra i wagę do ok. 700kilogramów. Preferuje wody subtropikalne, występuje w Atlantyku, Morzu Śródziemnym i Czarnym. Najczęściej poławia się ryby o długości ok. 2 metrów. Gatunek ten poluje w ławicach na ryby, takie jak sardela i morszczuk, a także na kalmary i skorupiaki. Duże, dorosłe osobniki migrują do tropikalnych wód Australii, aby tam odbyć tarło. Głównymi krajami łowiącymi tuńczyka błękitnopłetwego w UE są Hiszpania, Francja i Włochy, oraz Chorwacja, Portugalia, Malta i Grecja. Globalnie, połowy krajów UE stanowią więcej niż połowę wszystkich połowów tej ryby.
Stan zasobów
Tuńczyk błękitnopłetwy (T. thynnus) znajduje się na czerwonej liście gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i jej Zasobów (IUCN). Wszystkie zasoby tuńczyka błękitnopłetwego są intensywnie eksploatowane, a jego rzeczywiste połowy są prawdopodobnie dużo wyższe niż te oficjalnie zadeklarowane. W Morzu Śródziemnym presja połowowa na ten gatunek zmniejszyła się, lecz nadal jest on przełowiony. Zasoby tuńczyka z Północnego Pacyfiku (T. orientalis) prezentują duże wahania w wyniku prób sztucznego rozmnażania. Jak tylko jego populacja czasowo się odbuduje, jest natychmiast ponownie przełowiona.
Wg Czerwonej Listy Gatunków Zagrożonych Wyginięciem IUCN jest zaklasyfikowany jako gatunek zagrożony wyginięciem (EN), jego populacja wykazuje trend spadkowy.
Wpływ połowów na środowisko
Połowy sznurami haczykowymi powodują wysokie przyłowy krytycznie zagrożonych żółwi morskich, zagrożonych gatunków rekina, młodych tuńczyków, ptaków morskich, ssaków morskich i innych gatunków ryb. Również w połowach okrężnicami często zdarzają się przyłowy. Tuńczyki są dużymi drapieżnikami, więc spadek ich populacji ma rozległe oddziaływanie na ekosystemy morskie i łańcuch pokarmowy. Narzędzia pułapkowe, wędy ręczne i trolling są bardziej selektywne i prawie nie mają wpływu na środowisko.
Zarządzanie
Pod koniec 2019 roku Komisja Europejska przedstawiła propozycję Wieloletniego Planu Zarządzania dla Tuńczyka Błękitnopłetwego. Propozycja jest aktualnie dyskutowana w Komisji Rybołówstwa Parlamentu Europejskiego (PECH).
Zarządzanie połowami tuńczyka błękitnopłetwego różni się bardzo w zależności od obszaru połowowego i gatunku. Bardzo często jest ono tylko nieznacznie skuteczne. Główne niedociągnięcia obejmują brak danych dotyczących przyłowów, brak wiarygodnych wskaźników do śledzenia wpływu połowów na gatunki przyławiane. Zarządzanie odbywa się między innymi poprzez działalność regionalnej organizacji ds. Rybołówstwa – Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT).