Lip 23, 2019
Opis gatunku
Okoń zamieszkuje słodkie, płytkie i ciepłe wody Europy z wyjątkiem Półwyspu Iberyjskiego, Szkocji, zachodniej Skandynawii, południowych i środkowych Włoch i zachodniej części Bałkanów, a także Azję aż do rzeki Kołymy. Spotykany jest czasem w wodach słonawych np. W Morzu Bałtyckim. Osiąga nawet 60 cm długości i masę ciała do 4 kg. Młode okonie żywią się planktonem, później ikrą innych ryb (zwłaszcza karpiowatych). Dorosłe osobniki zjadają głównie ryby oraz większe bezkręgowce.
Stan zasobów
Całkowite połowy dzikich okoni europejskich wynoszą ok. 30 tys. ton rocznie.
Wg Czerwonej Listy Gatunków Zagrożonych Wyginięciem IUCN jest zaklasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski (LC).
Lip 23, 2019
Opis gatunku
Krab kieszeniec występuje we wschodnim Atlantyku, od północnych wybrzeży Maroka aż do Wysp Brytyjskich i Norwegii. Jest to gatunek występujący na piaszczystych, żwirowych i kamienistych dnach na głębokości ok. 6 do 40 metrów. Prowadzi nocny tryb życia. Ma ubarwienie brązowo-czerwone i wielkie, ważące nawet do 3 kg kleszcze, z charakterystycznymi czarnymi końcówkami. Krab ten jest głównie mięsożerny. Żywi się różnymi rodzajami skorupiaków, ryb, mięczaków, szkarłupni i padliną.
Stan zasobów
Stan zasobów oraz dostępność danych różnią się znacznie w poszczególnych obszarach połowowych. W wodach francuskich, w Morzu Celtyckim i Irlandzkim, w Kanale Angielskim wielkości stad i wyładunków są stabilne. W środkowej części Morza Północnego, w wodach norweskich i szkockich, brak wystarczających danych powoduje, że nieznana jest liczebność stad lub też dane w tym zakresie są niepotwierdzone. W Norwegii przyjmuje się, że stan zasobów kraba jest stabilny, a nawet wykazuje tendencję wzrostową, choć struktura populacji i liczebność nie są znane. W Morzu Śródziemnym zasoby kraba są eksploatowane na maksymalnym poziomie. Brak jest jednak informacji na temat liczebności stad. Brakuje również informacji na temat stanu zagrożenia w Czerwonej Księdze IUCN.
Wpływ połowów na środowisko
Połowy włokami dennymi, stosowanymi obecnie jedynie w Morzu Śródziemnym, charakteryzują się wysokimi odrzutami i mogą mieć silny wpływ na różne gatunki, także na te wrażliwe oraz gatunki przydenne formujące siedliska.
Połowy z zastosowaniem więcierzy mają niewielki wpływ na cały ekosystem. Narzędzia pułapkowe można zaliczyć do selektywnych metod połowu. Połowy kraba tymi metodami nie wywołują znacznych szkód w przypadku zagrożonych, wrażliwych i chronionych gatunków.
Zarządzanie
Zarządzanie połowami kraba kieszeńca nie jest bardzo restrykcyjne. Krab ten nie jest objęty całkowitym dopuszczalnym połowem (TAC), stosowanym w rybołówstwie unijnym. Należy poprawić monitoring i system pozyskiwania danych.
Lip 23, 2019
Opis gatunku
Sandacz to największa ryba z rodziny okoniowatych w Europie. Jest drapieżnikiem, żyjącym w wolno płynących rzekach, jeziorach i europejskich akwenach portowych. Sandacze osiągają 130 cm długości, mogą ważyć nawet 12-18 kilogramów. Gatunek rodzimy dla wschodniej Europy, po wprowadzeniu zarybiania, sandacze występują także w niemal wszystkich wodach zachodniej Europy. Zamieszkują również słonawe wody Morza Bałtyckiego. Żyją w głębszych wodach i rosną bardzo szybko. Długość życia sandacza to od 10 do 20 lat. Płynąc za ofiarą potrafią osiągać duże prędkości. Sandacz to bardzo popularna i cenna ryba dla wędkarstwa.
Stan zasobów
Sandacze są intensywnie poławiane w Morzu Bałtyckim oraz w niektórych wodach śródlądowych. W wielu obszarach występują też oznaki przełowienia. Ocenia się, że bez zarybiania w wielu wodach nie udałoby się utrzymać populacji sandacza. Globalnie poławia się ok. 20 tys. ton tej ryby.
Wg Czerwonej Listy Gatunków Zagrożonych Wyginięciem IUCN jest zaklasyfikowana jako gatunek najmniejszej troski (LC).
Wpływ połowów na środowisko
Systematyczne odławianie ryb drapieżnych, takich jak sandacz, które znajdują się na szczycie łańcucha pokarmowego, a także samo zarybianie mogą powodować zmiany w ekosystemie. Dodatkowo, stosowane w Bałtyku do połowu sandacza sieci skrzelowe mogą prowadzić do przyłowów zagrożonych morświnów.
Zarządzanie
W przypadkach, w których możliwa była ocena skuteczności zarządzania, stwierdzono, że jest ono częściowo lub mało skuteczne.
Akwakultura
Hodowle sandacza są nadal rzadko spotykane. Sandacze hodowane są w systemach o zamkniętym obiegu, które mają relatywnie mały wpływ na środowisko. Sandacze wymagają dużych ilości białka – 3 kg dziko żyjących ryb jest potrzebnych do wyprodukowania 1 kg sandacza. Coraz większe starania pokładane są w celu pozyskiwania paszy ze zrównoważonych źródeł. Hodowla sandacza podlega surowym i kompleksowym przepisom w zakresie ważnych aspektów akwakultury. Przepisy wdrażane są skutecznie.
Lip 23, 2019
Opis gatunku
Bonito jest gatunkiem małego tuńczyka poławianym na największą skalę na świecie. Ten popularny gatunek tuńczyka jest stosunkowo niewielki, osiąga długość ok. 80-100 cm i wagę ok. 20 kg. Bonito występuje powszechnie w wielu regionach, dojrzewa wcześnie i ma dużą zdolność reprodukcji.
Stan zasobów
Ze względu na wahania zdolności reprodukcyjnych, trudno jest oszacować stan zasobów Bonito, jak również wpływ rybołówstwa na te zasoby. Pomimo tego, wszystkie stada Bonito są obecnie oceniane jako stada w dobrej kondycji, eksploatowane w sposób umiarkowany.
Połowy tuńczyka bonito rosną stale od lat 50-tych ubiegłego wieku, obecnie na świecie poławia się ok. 3 milionów ton rocznie!
Wg Czerwonej Listy Gatunków Zagrożonych Wyginięciem IUCN jest zaklasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski (LC).
Wpływ połowów na środowisko
Połowy najczęściej prowadzone są przy pomocy okrężnic. Użycie narzędzi powodujących koncentrację ryb, powoduje duże przyłowy gatunków chronionych, takich jak rekiny, raje i inne gatunki tuńczyka. Jeżeli przy połowach okrężnicami nie stosuje się narzędzi powodujących koncentrację ryb, przyłowy są niższe, ale nadal występują. Połowy prowadzone przy pomocy lin są najbardziej selektywne i spełniają warunki zrównoważonego rybołówstwa, ale jednocześnie wywierają presję na gatunki ryb stosowane jako przynęta.
Zarządzanie
Regionalne organizacje ds. zarządzania rybołówstwem (RFMOs) istnieją we wszystkich obszarach połowu Bonito. Często jednak brakuje kontroli nad wdrażaniem ich rekomendacji w zakresie zarządzania połowami tuńczyków oraz ich ochroną, jak również ochroną innych gatunków przed przełowieniem oraz nielegalnymi połowami.
Lip 23, 2019
Opis gatunku
Homarzec jest skorupiakiem występującym w wodach Atlantyku od Azorów aż po Morze Północne. Zamieszkuje dna miękkie i gliniaste, w których może tworzyć korytarze. Prowadzi nocny tryb życia. Jest padlinożerny i drapieżny, żywi się skorupiakami i robakami. Dorosły homarzec osiąga długość od 8 do 24 cm. Samce żyją do 12 lat, samice nawet do 30.
Stan zasobów
Niektóre stada w Morzu Północnym są na granicy ryzyka przełowienia. Wskaźniki eksploatacji stada w cieśninach Skagerrak i Kattegat pokazują, że jest ono w dobrej kondycji i jest dobrze zarządzane. Stan populacji w Morzu Celtyckim jest niepewny. Stado w Morzu Śródziemnym (Cieśnina Sycylijska) wykazuje pozytywne tendencje w ostatnich latach, ale presja połowowa jest wysoka.
Wpływ połowów na środowisko
Włoki denne naruszają dno morskie, co może powodować szkody dla wrażliwych siedlisk dennych. Trałowanie ma także miejsce na cennych, zimnowodnych koralowcach, które są szczególnie wrażliwe na takie zakłócenia. Dodatkowo łapanych jest wiele młodocianych ryb innych gatunków, jak morszczuki i dorsze. Mniejszy negatywny wpływ na środowisko mają połowy z użyciem koszy. Narzędzie pułapkowe to także wyższa przeżywalność ryb stanowiących przyłów i mniejszy wpływ na dno morskie.
